کد مطلب:275334 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:232
خواند میر
محمد غیاث الدین بن همام الدین ملقب به خواند میر از مورخین و مشاهیر در قرن دهم هجری و مورد توجه امیر علی شیر نوایی بوده است. خواند میر در سال 932 ق به واسطه انقلابات داخلی هرات ناچار به هندوستان رفت و با بابر شاه هندی و سپس فرزندش همایون شاه انتساب یافت و كتاب قانون همایونی را به نام وی تالیف كرد. او در سال 942 ق در اثنای سفر به گجرات رحلت كرد. جنازه اش را به دهلی انتقال داده و او را در كنار نظام الدین اولیا و امیر خسرو دهلوی دفن كردند. از تالیفات او می توان به كتابهای اخبار الاخیار، تاریخ الوزراء و حبیب السیر فی اخبار البشر را نام برد. (ریحانه الادب، ج 2: صص 187 - 186، معجم المولفین، ج 8: ص 43) ذكر امام موتمن، ابوالقاسم محمد بن الحسن علیه السلام. تولد همایون آن در درج ولایت و جوهر معدن هدایت به قول اكثر اهل روایت در منتصف شعبان سال 255 در سامرا اتفاق افتاد و آن امام ذو الاحترام در كنیت و نام با حضرت خیر الانام، علیه و آله تحف الصلاه و السلام الی یوم القیام موافقت دارد، و مهدی و منتظر و الخلف الصالح و صاحب الزمان و حجت و قائم از جمله القاب آن جناب است... و صاحب الزمان علیه السلام در زمان معتمد خلیفه در سال 260 در سرداب سر من رای از نظر فرق برایا غائب شده.... [1] .
[ صفحه 60]
[ صفحه 60]
[1] خواند مير: حبيب السير، ج 2: ص 100.